“Στοιχειωμένο” το Καπετανάκειο




Συνεχίζονται τα προβλήματα μετά την επίσημη παράδοση του σχολικού συγκροτήματος
Με τα πόδια στην πλάτη τρέχει τώρα ο δήμος Ηρακλείου για να αποκαταστήσει τις βλάβες που εμφανίζει το συγκρότημα του Καπετανάκειου, το οποίο χρειάστηκαν δέκα χρόνια να αποκατασταθεί και τώρα που οι μαθητές επέστρεψαν στις σχολικές αίθουσες, εμφανίζεται ένας νέος κύκλος προβλημάτων.

Το πώς είναι δυνατόν σε ένα σύγχρονο δημόσιο έργο, το οποίο έχει δοθεί σε χρήση και έχει μπει σε τροχιά επίσημης παραλαβής, να στάζουν οι τοίχοι και να μην υπάρχει σύστημα εξαερισμού στις τουαλέτες, εγείρει κρίσιμα ζητήματα σε σχέση με την ποιότητας κατασκευής που οφείλει να διασφαλίσει ο δήμος Ηρακλείου.

Όπως προκύπτει τα βασικά προβλήματα που εμφανίζει το σχολικό συγκρότημα, είναι αφενός οι διαρροές νερού, με αποτέλεσμα να «ποτίζονται» οι δυτικές αίθουσες στον πρώτο όροφο του κτηρίου, ενώ αίσθηση προκαλεί και το γεγονός ότι υπήρχε μια ανεπάρκεια στη μελέτη του έργου που δεν προέβλεψε εξαερισμό στις τουαλέτες των μαθητών

. Η κραυγαλέα απουσία μιας τόσο προφανούς και αυτονόητης λειτουργίας όπως φαίνεται, δεν μπόρεσε να αποκατασταθεί σε κανένα από τα προγενέστερα στάδια ανάπλασης του κτηρίου, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι έπρεπε να μπουν οι μαθητές στις αίθουσες για να αναδειχτεί το πρόβλημα…

Από την πλευρά του πάντως ο αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων κ. Γ. Αναστασάκης δεσμεύτηκε ότι θα γίνει αποκατάσταση και των δύο προβλημάτων που έχουν εντοπιστεί όσο το δυνατό συντομότερα. Ειδικότερα, όπως εξηγεί, θα πρέπει να διαπιστωθεί εάν το πρόβλημα οφείλεται στη μη ορθή λειτουργία της μόνωσης ή αν υπάρχει κάποιο άλλο πρόβλημα.

Στην περίπτωση που διαπιστωθεί ότι το πρόβλημα οφείλεται στη μόνωση, θα απαιτηθεί μια μεγαλύτερη παρέμβαση όταν θα περάσει ο χειμώνας και τελειώσουν οι βροχές για να διορθωθεί. Σε ό,τι αφορά τον εξαερισμό στα μπάνια σημείωσε ότι το πρόβλημα θα λυθεί.

Μένει να αποδειχτεί στην πράξη η ταχύτητα που θα δείξει ο δήμος Ηρακλείου στην αποκατάσταση των προβλημάτων που έχουν εντοπιστεί, που είναι αυτονόητο ότι η ύπαρξη τους προσβάλλει την κοινή λογική, για το πως είναι δυνατό, σε ένα νέο έργο που δημιουργεί προσδοκίες μιας καλύτερης ποιότητας, εμφανίζονται τέτοιας φύσεως ζητήματα.

Πρόκειται για ένα τεράστιο θέμα με πολυεπίπεδες προεκτάσεις σε ό,τι αφορά τους όρους και τις συνθήκες μέσα στις οποίες εκτελούνται δημόσια έργα, τα οποία έρχονται να καλύψουν ανάγκες της κοινωνίας.

Ο εντοπισμός αυτών των κατασκευαστικών αστοχιών, είναι η πιο περίτρανη απόδειξη της παθογένειας της δημοπράτησης των δημοσίων έργων, στα οποία δίδονται υψηλότατες εκπτώσεις, το κόστος των οποίων προφανώς θα πρέπει να κερδηθεί από αλλού για να μπορέσουν να ολοκληρωθούν…